สุนัขสายพันธุ์ ไอซ์แลนด์ ด็อก (Iceland Dog)



     สำหรับสุนัขที่อาศัยอยู่ในดินเเดนที่มีเเต่ความหนาวเย็นเเละเป็นหนึ่งในสุนัขสายพันธุ์ที่เอาไว้ใช้งานอย่าง ไอซ์แลนด์ ด็อก นั้นถือว่าเป็นสุนัขที่มีความสำคัญอีกหนึ่งสายพันธุ์ในการทำงานในพื้นที่ซึ่งมีอุณหภูมิที่หนาวเย็น เเต่มันก็ไม่ได้รับความนิยมหรือเป็นที่รู้จักกันในประเทศอื่นเเต่อย่างใดเลย

Iceland Dog นั้นมีอีกชื่อเรียกสายพันธุ์ว่า ไอซ์แลนดิก ชีพด็อก หรือฟริอาร์ ด็อก โดยพวกมันนั้นมีช่วงปากยาว ขนหนาและหางม้วนขึ้นมาบนหลัง แม้ว่าจะมีลักษณะคล้ายสุนัขสปิตซ์ แต่ก็มีคุณสมบัติของสุนัขต้อนสัตว์มากกว่าสุนัขล่าเนื้อ เเละเป็นสุนัขที่สามารถทำงานได้ในอุณหภูมิที่ต่ำอีกด้วย



     ไอซ์แลนด์ ด็อก นั้นมีประวัติความเป็นมาตั้งเเต่ศตวรรษที่ 18 ในประเทศไอซ์แลนด์ โดยมีการกล่าวกันว่าพวกมันอาจมีบรรพบุรุษร่วมกันกับสุนัขกรีนแลนด์ เเละเชื่อกันว่าชาวนอร์เวย์ ซึ่งจะเรียกสุนัขพันธุ์นี้ว่า ฟริอาร์ ด็อก เป็นผู้นำเข้ามาในไอซ์แลนด์ เเละเเพร่พันธุ์อย่างรวดเร็ว เพราะพวกมันเป็นอีกหนึ่งในสุนัขสำหรับการลากเลื่อนซึ่งถือว่ามีความสำคัญในการใช้ชีวิตในเขตหนาวเป็นอย่างยิ่ง อีกทั้งพวกมันนั้นก็ยังทำงานในการต้อนฝูงสัตว์อีกด้วย เเต่ในช่วงศตวรรษที่ 19 พวกมันเกือบจะสูญพันธุ์มาเเล้ว เนื่องจากโรคไข้หัดสุนัขระบาด แต่นักผสมพันธุ์ชาวไอซ์แลนด์และชาวอังกฤษช่วยชีวิตไว้ได้จำนวนหนึ่งเเละตอนนี้ก็พยายามจะขยายพันธุ์พวกมันให้กลับมามีจำนวนเท่าๆ เดิมอยู่

     โดยที่ Iceland Dog นั้นเป็นสุนัขที่มีความสูงประมาณ 31-41 เซนติเมตร เเละมีน้ำหนักประมาณ 9-14 กิโลกรัม โดยมีอายุเฉลี่ยประมาณ 12 ถึง 15 ปี เป็นสุนัขที่มีลักษณะคล้ายกับสุนัขจิ้งจอกเป็นอย่างมาก เเละมีบริเวณขนสีเข้มบนหน้า ส่วนใบหูอยู่ห่างกันมาก มีขาเรียว เเละขนหนาแนบลำตัว โดยมีขนหลายสีทั้งสีดำและขาว, สีน้ำตาลและสีขาว เป็นสุนัขที่มีร่างกายเเละโครงร่างที่เเข็งเเรงเป็นอย่างยิ่งเลยทีเดียว ส่วนทางด้านของลักษณะนิสัยนั้นก็เป็นสุนัขที่มีความอดทนสูงเเละมีพลังเป็นอย่างมาก พร้อมกับตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา อีกทั้งมีความร่าเริงเป็นอย่างยิ่งอีกด้วย นับว่าเป็นสุนัขที่มีความสำคัญต่อความเป็นอยู่ของชาวไอซ์แลนด์มาตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันเลยทีเดียว จึงไม่น่าแปลกใจที่มันจะเป็นอีกหนึ่งในสุนัขที่ได้รับการอนุรักษ์เอาไว้

     โดย ไอซ์แลนด์ ด็อก นั้นนิยมเลี้ยงกันเป็นอย่างมากเฉพาะในประเทศไอซ์แลนด์ เนื่องจากทั้งจำนวนเเละวิถีชีวิตของพวกมันนั้น ทำให้ไม่เป็นที่นิยมเลี้ยงกันในดินเเดนเเถบอื่น ยิ่งในประเทศเขตร้อนอย่างประเทศไทยเเล้ว ไม่เป็นทั้งที่รู้จักเเละนิยมเลี้ยง