สุนัขสายพันธุ์ นอร์วีเจียน เอลก์ฮาวนด์ (Norwegian Elkhound)

          สุนัขใช้งานอีกหนึ่งสายพันธุ์ที่มีความสามารถสูงเป็นอย่างยิ่ง เเละมีอายุยืนยาวมาเป็นพันปีเเล้วก็คงมีอยู่หลายสายพันธุ์ด้วยกัน เเต่หนึ่งในนั้นต้องมีชื่อของ นอร์วีเจียน เอลก์ฮาวนด์ รวมอยู่ด้วยกอย่างเเน่นอน เพราะว่าพวกนั้นมีร่างกายที่เเข็งเเรงเเละมีความอดทนสูง อีกทั้งงานที่พวกมันทำนั้นก็นับว่าอันตรายเป็นอย่างยิ่ง เเต่ก็สามารถช่วยงานของมนุษย์ได้เป็นอย่างดีมาตลอดระยะเวลาที่พวกมันอยู่ร่วมกับมนุษย์มาจนถึงปัจจุบัน



          โดยที่ Norwegian Elkhound นั้นมีอีกชื่อที่เรียกว่า นอร์สก เอลก์ฮุนด์(กรา) และ เอลก์ฮาวนด์ โดยพวกมันนั้นมีโครงร่างแข็งแรง เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อทำให้ดูใหญ่และบึกบึน ลักษณะเด่นคือ มีขนสีเทาหนาแน่น ชำนาญในการล่ากวางเอลก์ สุนัขพันธุ์นี้ที่มีขนสีดำก็พบได้เช่นกัน ซึ่งขนที่หนาของมันนั้นก็เพื่อป้องกันความหนาวเย็นจากสภาพอุณหภูมิที่ต่ำเป็นอย่างยิ่ง

          โดยตามประวัติเเล้ว นอร์วีเจียน เอลก์ฮาวนด์ นั้นถือกำเนิดมาในช่วงศตวรรษที่ 10 บริเวณดินเเดนที่เป็นที่ตั้งของประเทศนอร์เวย์ในปัจจุบัน ซึ่งจากหลักฐานนั้นมีการพบซากกระดูกสุนัขยุคหินในแถบสแกนดิเนเวีย ซึ่งมีโครงสร้างคล้ายกับสุนัขพันธุ์นี้มาก โดยพวกมันถูกฝึกให้มีความสามารถล่ากวางเอลก์ได้ จึงกลายมาเป็นสุนัขยอดนิยมของเหล่าบรรดานายพรานชาวนอร์เวย์ตั้งเเตจ่อดีตจนถึงปัจจุบันเลยทีเดียว ซึ่งจากลักษณะนิสัยบางประการที่เป็นความโดดเด่นก็คือการเป็นมิตรเเละสามารถเป็นสัตว์เลี้ยงที่ดีได้อีกด้วย จึงทำให้ความนิยมของพวกมันนั้นสูงเป็นอย่างมาก เเม้ว่าในปัจจุบันการล่ากวางเอลก์จะลดน้อยลงเเล้วก็ตาม เเต่พวกมันก็ยังคงได้รับการเลี้ยงดูในฐานะของสัตว์เลี้ยงอยู่เช่นเดิม



          โดยสำหรับ Norwegian Elkhound เเล้ว พวกมันมีช่วงชีวิตอยู่ระหว่าง 12 ถึง 15 ปี โดยมีส่วนสูงระหว่าง 49-52 เซนติเมตร เเละมีน้ำหนักประมาณ 20-23 กิโลกรัม โดยที่มี ตาใหญ่สีดำเเละรอบปากมาสีขนดำ กระดูกขาสมส่วน เเละมีขาหลังแข็งแรงมาก พร้อมกับมีขนสีเทาและปลายขนสีดำ หางม้วนกลับเป็นวงประชับ โดยที่สีของขนนั้นจะมี 2 สีด้วยกันคือสีเทาเเละสีเงิน โดยพวกมันนั้นมีลักษณะนิสัยที่ตื่นตัวเเละเป็นมิตรเป็นอย่างยิ่ง

          ส่วนทางด้านของความนิยมในการเลี้ยง นอร์วีเจียน เอลก์ฮาวนด์ นั้นถือว่ามีความนิยมเลี้ยงพวกมันเเต่ในเฉพาะประเทศนอร์เวย์เท่านั้น เนื่องมาจากว่าด้วยลักษณะเเละปัจจัยหลายๆ อย่างเเล้วจึงไม่เป็นที่นิยมเลี้ยงในประเทศอื่นๆ อีกเลย แต่ถึงอย่างนั้น พวกมันก็ได้รับความสนใจอยู่ไม่ใช่น้อยจากบรรดาชาวต่างชาติ