สุนัขสายพันธุ์ นอร์บอตเทนสเปตส์ (Norrbottenspets)

          สุนัขขนาดเล็กที่ได้รับการยอมรับว่าสามารถนำมาใช้งานได้อีกด้วยนั้นในโลกนี้มีอยู่ไม่กี่สายพันธุ์เเละหนึ่งในนั้นก็คือสุนัขสายพันธุ์อย่าง นอร์บอตเทนสเปตส์ ที่มีความน่าสนใจทั้งในเรื่องของการที่พวกมันตัวเล็กเเต่กลับมีความสามารถอย่างมากในการล่า เเละเรื่องของลักษณะนิสัยที่มีเสน่ห์ จนเป็นที่ประทับใจเป็นอย่างยิ่งของผู้ที่มีโอกาสได้เลี้ยงพวกมัน



          Norrbottenspets นั้นมีอีกชื่อเรียกว่า โพแจนไพสไตคอร์วา หรือนอร์ดิก สปิตซ์ โดยจัดอยู่ในกลุ่มสุนัขขนาดเล็กในสายพันธุ์สปิตซ์ มีลักษณะแตกต่างจากสุนัขสปิตซ์ทั่วๆไป คือมีขนที่ค่อนข้างสั้น แม้จะหนาแน่นแต่ก็ชี้ออก ใบหูตั้งตรงปลายใบหูเรียวเล็กลง ช่วงปากเรียวเล็กตรงปลายและตาดูมีชีวิตชีวาและว่องไว เเละเป็นเสน่ห์ที่มันสามารถสื่อสารกับมนุษย์ได้เป็นอย่างดี จนกลายมาเป็นอีกหนึ่งในสุนัขที่เป็นที่นิยมในการเลี้ยงอยู่ช่วงเวลาหนึ่ง เเม้ว่าจะเป็นสุนัขใช้งานก็ตาม

          ตามประวัติเเล้วกล่าวว่า นอร์บอตเทนสเปตส์ ถือกำเนิดในดินเเดนที่ปัจจุบันเป็นที่ตั้งของประเทศสวีเดนตั้งเเต่สมัยศตวรรษที่ 16 เเล้ว โดยพวกมันถูกนำมาใช้งานในการล่านก เเละเกือบจะสูญพันธุ์ไปเเล้วตั้งแต่ปี ค.ศ.1948 ถ้าหากไม่มีการรวบรวมสุนัขพันธุ์นี้ที่เหลืออยู่เพียงไม่กี่ตัวแล้วขยายพันธุ์ จนในปัจจุบันนั้นสามารถรักษาพันธุ์เอาไว้ได้ เเต่ก็ยังถือว่ามีปริมาณที่น้อยอย่างยิ่งเเละยังอยู่เกณฑ์สุ่มเสี่ยงอยู่ ฉะนั้นเเล้วพวกมันจึงถูกเลี้ยงอยู่ในวงจำกัดที่เป็นผู้เชี่ยวชาญเเละยังคงต้องขยายสายพันธุ์พวกมันออกไปอีก



          โดยที่ Norrbottenspets นั้นมีช่วงชีวิตประมาณ 12 ถึง 15 ปี โดยตัวเมียจะมีความสูงประมาณ 42-46 เซนติเมตร ส่วนตัวผู้นั้นจะมีความสูงประมาณ 42-46 เซนติเมตรเช่นเดียวกัน ในขณะที่เรื่องของน้ำหนักนั้น ตัวเมียจะมีน้ำหนักประมาณ 8-12 กิโลกรัม ส่วนตัวผู้นั้นจะมีน้ำหนักประมาณ 11-15 กิโลกรัม โดยที่พวกมันนั้นมีใบหูรูปสามเหลี่ยมและตั้งตรง อาจมีขนสีอื่นแต่จะมีขอบเขตชัดเจน ขนสั้น และชี้ออก ขาหน้าตรงและแข็งแรง สีขนส่วนมากจะเป็นสีขาว โดยที่มีสีของขนทั้งสีน้ำตาลและสีขาว, สี White & Blonde, สีขาวและสีแทน โดยที่พวกมันมีลักษณะนิสัยที่มีความตื่นตัวเเละกระฉับกระเฉงเป็นอย่างยิ่ง อีกทั้งมีความเงียบขรึม เเละมีเสน่ห์อย่างยิ่ง

          โดย นอร์บอตเทนสเปตส์ นั้นเป็นสุนัขสายพันธุ์ที่ไม่ได้มีความนิยมเลี้ยงกันในประเทศอื่นๆ เลยนอกจากที่ประเทศสวีเดน อีกทั้งจำนวนของพวกมันก็มีน้อยเป็นอย่างมาเเละยังคงอยู่ในขั้นตอนของการขยายพันธุ์ให้กลับมามีจำนวนเพิ่มมากขึ้นกว่าในปัจจุบันอยู่