สุนัขสายพันธุ์ จูรา ลัฟฮุนด์ บูรไน (Jura Laufhund  Bruno)

          สุนัขสำหรับการล่าสัตว์นั้นมีมากมายหลายพันธุ์ที่มีความน่าสนใจเป็นอย่างยิ่ง เเละหนึ่งในนั้นก็คือ จูรา ลัฟฮุนด์ บูรไน ที่มีความสามารถสูงเป็นอย่างมาก เเละมีลักษณะทางสรีระที่เเปลกเเละน่าสนใจ จนกลายมาเป็นสุนัขล่าสัตว์อีกหนึ่งสายพันธุ์ที่มีการพูดถึงกันเป็นอย่างมากเลยทีเดียว นับว่าเป็นอีกเรื่องราวที่น่าสนใจของสุนัขที่ไม่อาจจะมีโอกาสได้พบเจอในประเทศไทย

          Jura Laufhund  Bruno นั้นมีอีกชื่อเรียกว่า จูรา ฮาวนด์ มีลักษณะคล้ายสุนัขพันธุ์ลัฟฮุนด์ในท้องถิ่นอื่นๆ แต่จะไม่มีขนสีขาวเลย และต่างจากพันธุ์เซนต์ฮิวเบิร์ต ตรงที่มีขนาดหัวเล็กกว่า ขนและโครงร่างก็ดูเรียบร้อยกว่า ถือว่าเป็นอีกหนึ่งในสุนัขล่าสัตว์ยอดนิยมในยุคหนึ่งเลยก็ว่าได้ เเม้ว่าปัจจุบันความนิยมนั้นจะลดลงก็ตาม เเต่ก็ยังคงนับว่าเป็นสุนัขสายพันธุ์ที่น่าสนใจอยู่ดี



          จูรา ลัฟฮุนด์ บูรไน มีถิ่นกำเนิดในเขตจูรา ทางทิศตะวันตกของประเทศสวิตเซอร์แลนด์ใกล้ชายแดนฝรั่งเศส    พบเจอครั้งเเรกในช่วงศตวรรษที่ 15 อาจสืบเชื้อสายมาจากสุนัขพันธุ์เก่าแก่ของฝรั่งเศส ซึ่งมีรูปร่างใหญ่กว่า และมีขนหลายชนิด แต่ชนิดขนเรียบเท่านั้นที่พัฒนามาเป็นพันธุ์นี้ โดยมันมีสัญชาตญาณในการล่าสัตว์มากและต้องการการออกกำลังกายอย่างเพียงพอ ใช้งานครั้งเเรกในการล่าสัตว์ที่มีขนาดเล็ก ก่อนที่จะมีความชำนาญเพิ่มมากขึ้นในเวลาต่อมาก เเละกลายมาเป็นสุนัขคู่ใจสำหรับบรรดานายพรานต่างๆ กันเป็นอย่างมาก ทำให้มีอยู่หลายช่วงที่พวกมันมีจำนวนมากเป็นอย่างยิ่ง ก่อนที่จะลดจำนวนลงในเวลาต่อมา

          Jura Laufhund  Bruno นั้นมีความสูงประมาณ 46-58 เซนติเมตร เเละมีน้ำหนักประมาณ 15-20 กิโลกรัม โดยที่มันจะมีกะโหลกกลมและกว้าง ส่วนใบหูอยู่ต่ำและม้วนห้อยลง  จมูกสีดำใหญ่ รูจมูกกว้าง แผ่นหลังกว้างและยาว  ขนสีดำบริเวณแผ่นหลังและลำตัวเป็นรูปคล้ายอานม้า  เท้ากลมและอุ้งเท้าแข็ง โดยพวกมันนั้นมีสีขนที่เข้ม เเละมีลักษณะนิสัยที่ร่าเริงเเละมุ่งมั่นเป็นอย่างมากเลยทีเดียว อีกทั้งด้วยขนาดตัวที่ไม่ได้สูงใหญ่มากนักก็ทำให้มันเหมาะกับการเลี้ยงในบ้านอย่างมากในปัจจุบัน ซึ่งก็เริ่มมีคนนำมันไปเลี้ยงไว้ในบ้านบ้างเเล้ว นับว่าเป็นการพัฒนาเพื่อความอยู่รอดของสุนัขพันธุ์นี้

          จูรา ลัฟฮุนด์ บูรไน มีความนิยมเลี้ยงกันอย่างมากในประเทศสวิตเซอร์เเลนด์ ส่วนในประเทศไทยนั้นเเทบจะไม่เป็นที่รู้จักเลยก็ว่าได้ เเละไม่ได้รับความนิยมในการเลี้ยงเเต่อย่างใด ทำให้การพบเห็นพวกมันนั้นยากเป็นอย่างยิ่ง