สุนัขสายพันธุ์เกลน ออฟ อิมมอล เทอร์เรียร์ (Glen of Imaal Terrier) ในบรรดาสุนัขเทอร์เรียร์ที่มีอยู่บนโลกใบนี้นั้น มีมากมายหลากหลายสายพันธุ์เป็นอย่างยิ่ง เเละหนึ่งในสายพันธุ์ที่มีเรื่องราวที่น่าสนใจก็คือ เกลน ออฟ อิมมอล เทอร์เรียร์ ที่ถึงเเม้ว่าจะมีขนาดตัวที่เล็กเเต่ก็นับว่ามีลักษณะอื่นๆ ที่น่าสนใจเป็นอย่างยิ่ง เเละเเม้ว่าชื่อเสียงของมันจะไม่ค่อยเป็นที่รู้จักกันในวงกว้างมากนัก เเต่ก็มีดีอะไรหลายอย่างที่น่าสนใจ
Glen of Imaal Terrier นั้นเป็นสุนัขที่มีขนาดเล็ก โดยมีลำตัวยาวเมื่อเทียบกับความสูง ขนยาวปานกลาง ในขณะล่าเหยื่อจะปฏิบัติงานอย่างเรียบๆ และดูนุ่มนวล เมื่อมีโอกาสก็จะจู่โจมอย่างรวดเร็ว นับว่าเป็นสุนัขสายพันธุ์เทอร์เรียที่ได้รับการใช้งานอย่างวงกว้างในชนบทเเละมีบทบาทเป็นอย่างมากในการเกษตรกรรมอยู่ช่วงหนึ่ง ซึ่งก็ถือว่าน่าจะเป็นสุนัขสำหรับใช้งานได้อีกด้วย
ตามประวัติของ
เกลน ออฟ อิมมอล เทอร์เรียร์ เเล้ว พบเจอพวกมันครั้งเเรกในปีค.ศ.1933 ในหมู่บ้านที่ตั้งอยู่บนหุบเขาอิมมอลซึ่ง ซึ่งอยู่ในเขตวิกโล ประเทศไอร์แลนด์ จึงได้มีการตั้งชื่อสายพันธุ์ตามชื่อของหมู่บ้านเเห่งนี้นับตั้งเเต่นั้นเป็นต้นมา โดยที่ช่วงเเรกนั้นพวกมันถูกใช้เพื่อการล่าสัตว์ที่ออกมารบกวนการเกษตรเป็นอย่างมาก เเละมีการพัฒนามาเลี้ยงเป็นสุนัขในบ้านในเวลาต่อมา เเต่ว่าความนิยมในการเลี้ยงของสุนัขสายพันธุ์นี้จะกระจุกอยู่ที่ในประเทศไอร์เเลนด์เท่านั้นเอง

โดยที่ Glen of Imaal Terrier นั้นมีน้่ำหนักเฉลี่ยประมาณ 16 กิโลกรัม โดยมีลักษณะที่สำคัญก็คือมีตากลมสีน้ำตาล ส่วนใบหูพับลงขณะพัก มีเท้าแข็งแรงมีอุ้งเท้ากลม รวมทั้งมีเท้าหน้าชี้ออกด้านข้างเล็กน้อย โดยมีขนชั้นนอกหยาบ เเละมีสีขนทั้งสี Blue Brindle เเละสี Wheaten โดยพวกมันนั้นชอบทำงานหลักและจับหนูเก่ง รวมทั้งการล่าตัวแบดเจอร์ด้วย ส่วนทางด้านของลักษณะนิสัยนั้นก็มีทั้งความจงรักภักดีต่อผู้เป็นเจ้าของ เเละมีความคล่องแคล่ว พร้อมกระฉับกระเฉง เป็นอย่างมาก อีกทั้งมีทั้งความอ่อนโยน ในขณะเดียวกันก็กล้าหาญอีกด้วย นับว่าเป็นสุนัขสายพันธุ์ขนาดเล็กที่มีความสามารถหลายต่อหลายอย่างเเละยังเป็นเพื่อนกับมนุษย์ได้ดีอีกด้วย นับว่าน่าสนใจเป็นอย่างมากเลยทีเดียว
เกลน ออฟ อิมมอล เทอร์เรียร์ นั้นเป็นที่นิยมเลี้ยงกันอย่างมากมายในประเทศไอร์เเลนด์เพียงอย่างเดียว เเละไม่มีความนิยมเลี้ยงในประเทศไทยเเต่อย่างใด เนื่องจากพวกมันเป็นสุนัขเฉพาะถิ่น อีกทั้งหน้าตาและลักษณะนิสัยก็ยังไม่เข้ากับผู้เลี้ยงที่เป็นชาวไทย และมีเรทราคาในการนำเข้าที่สูงเป็นอย่างมากอีกด้วย