สุนัขสายพันธุ์ เดียร์ฮาวนด์ (Deerhound) สุนัขสำหรับการล่าสัตว์นั้นมีอยู่มากมายหลายสายพันธุ์ที่มีความน่าสนใจเป็นอย่างยิ่ง โดยอย่าง
เดียร์ฮาวนด์ ก็นับว่าเป็นอีกหนึ่งในสุนัขสายพันธุ์ที่มีอะไรให้ผู้ที่เลี้ยงได้ค้นหากันอย่างมากมาย โดยสำหรับพวกมันเเล้วเเม้ว่าจะได้รับความนิยมในการเลี้ยงในกลุ่มเฉพาะ เเต่ก็เป็นสุนัขที่มีความเฉพาะตัวเเละน่าสนใจในการศึกษาหาข้อมูลเอาไว้
Deerhound นั้นมีอีกชื่อเรียกว่า
สกอตทิช เดียร์ฮาวนด์ โดยเป็นสุนัขที่มีลักษณะรูปร่างคล้ายกับสุนัขพันธุ์ไอริชวูล์ฟฮาวนด์ แต่เพรียวและมีน้ำหนักเบากว่า เป็นลักษณะที่ได้จากสายเลือดของพันธุ์เกรย์ฮาวนด์ซึ่งใช้ในการปรับปรุงสุนัขพันธุ์นี้ นอกจากนี้ยังได้ลักษณะหัวที่ยาว และช่วงปากที่แหลมมาด้วย สีขนที่นิยมคือสีน้ำเงินเข้มอมเทา แต่สีขนดั้งเดิมซึ่งเป็นสีแดงออกส้มก็ยังคงมีอยู่ โดยมีขนสีดำบริเวณช่วงปากและใบหู
เดียร์ฮาวนด์ นั้นได้รับการพัฒนาในสกอตแลนด์ ช่วงศตวรรษที่ 8 เพื่อใช้ล่ากวาง เเละสามารถทำงานได้เป็นอย่างดี จนได้รับความนิยมเเพร่หลายจากบรรดานายพรานในสกอตเเลนด์จนเข้ามาถึงดินเเดนของอังกฤษอีกด้วย เพราะพวกมันนั้นมีฝีเท้าในการวิ่งที่ว่องไวเป็นอย่างยิ่ง เเละมีลักษณะนิสัยที่เหาะอย่างมากกับการเป็นสุนัขสำหรับการล่าสัตว์ เเต่น่าเสียดายว่าตั้งเเต่เข้าสู่ศตวรรษที่ 20 เเล้ว จำนวนของพวกมันก็ลดน้อยลงไปมาก และนิยมเลี้ยงเป็นเพื่อนมากกว่าการเลี้ยงเพื่อการล่าสัตว์เเบบเเต่ก่อนเเล้ว ทำให้เริ่มมีการอนุรักษ์สายพันธุ์ของพวกมันเอาไว้ เพราะกลัวว่าลักษณะนิสัยในการล่าสัตว์จะหายไปจากสุนัขรุ่นใหม่ๆ
Deerhound นั้นมีช่วงชีวิตระหว่าง 8 ถึง 11 ปี โดยมีส่วนสูงอยู่ระหว่าง 71-76 เซนติเมตร เเละมีน้ำหนักอยู่ที่ 39-50 กิโลกรัมสำหรับตัวผู้ เเละ 34-43 กิโลกรัมสำหรับตัวเมีย โดยมีหน้าผากกว้างมาก ส่วนตานั้นสีเข้มขอบตาสีดำ ใบหูเล็กและพับไปด้านหลัง โดยมีช่วงปากยาวเรียว ขนหยาบแข็งและรุงรัง ใบหูนุ่มเป็นเงามันและคล้ายขนหนู ขนด้านล่างลำตัวอ่อนนุ่มกว่า หางยาวเรียว โดยมีสีขนหลายสีด้วยกันทั้งสีลายเสือ, สีฟอน, สี Red Fawn, สีน้ำเงินคราม, สีเทา เเละสีเหลือง โดยที่พวกมันนั้นมีนิสัยสุภาพ ขยันเเละเป็นมิตรอย่างยิ่ง รวมทั้งมีความอ่อนโยนเเละสง่างามเป็นอย่างมากอีกด้วย
โดยสำหรับ
สุนัขสายพันธุ์ เดียร์ฮาวนด์ เเล้วพวกมันได้รับความนิยมในการเลี้ยงเฉพาะในดินเเดนบนเกาะอังกฤษทั้งในสกอตเเลนด์เเละอังกฤษอย่างมาก เเต่ปัจจุบันนั้นก็เริ่มมีการอนุรักษ์สายพันธุ์เอาไว้บ้างเเล้ว ส่วนในประเทศไทยนั้นไม่ได้รับความสนใจในการเลี้ยงเเต่อย่างใด