สุนัขสายพันธุ์ แบล็กแอนด์แทน คูนฮาวนด์ (Black and Tan Coonhound) สุนัขล่าสัตว์ที่มีความน่าสนใจเเละเต็มไปด้วยมนต์เสน่ห์ จนเป็นที่รู้จักกันในนามของสุนัขสายพันธุ์
แบล็กแอนด์แทน คูนฮาวนด์ ซึ่งมีจุดเด่นที่ร่างกายสูงใหญ่เเละมีใบหูที่ยาวของมัน ทำให้เป็นอีกหนึ่งในสุนัขสายพันธุ์ที่มีความเเปลกเเหวกเเนวเป็นอย่างยิ่ง เเต่ถึงเเม้ว่าพวกมันจะไม่ได้รับความนิยมหรือรู้จักกันในวงกว้างนัก เเต่ก็ถือว่าเป็นสุนัขอีกหนึ่งสายพันธุ์ที่มีความน่าสนใจเป็นอย่างยิ่ง

โดยที่
Black and Tan Coonhound นั้นมีชื่อเรียกสายพันธุ์อีกอย่างว่า
อเมริกัน แบล็กแอนด์แทน คูนฮาวนด์ โดยเป็นสุนัขล่าเนื้อที่มีจมูกดมกลิ่นไวมาก และไม่ท้อแท้ในการตามรอยเหยื่อ พัฒนามาจากพันธุ์ฟอกซ์ฮาวนด์ และอาจมีสายเลือดของพันธุ์บลัดฮาวนด์ร่วมด้วย จนสีดำเกือบทั้งตัวและมีขนสีเทาในบางบริเวณแต่รวมแล้วไม่เกิน 10-15% บางตัวอาจมีขนสีขาวบริเวณหน้าอก เสียงเห่ามีลักษณะพิเศษทำให้นายพรานตามสุนัขได้ถูกทาง
สำหรับ
แบล็กแอนด์แทน คูนฮาวนด์ เเล้วตามประวัติกล่าวว่าพวกมันได้รับการพัฒนาสายพันธุ์ขึ้นมาในราวๆ ศตวรรษที่ 17 ในประเทศสหรัฐอเมริกา และได้รับการยอมรับว่าเป็นสุนัขพันธุ์ใหม่ในช่วงศตวรรษที่ 19 โดยพวกมันนั้นเป็นสุนัขนักล่าโดยมีความชำนาญในการล่าแร็กคูน เป็นอย่างยิ่ง เเละถูกใช้งานมาอย่างต่อเนื่องกว่า 3 ศตวรรษมาเเล้ว เเละเเม้ว่าในปัจจุบันนั้นพวกมันก็ยังได้รับความนิยมเลี้ยงเอาไว้สำหรับการล่าแร็กคูนอยู่ เเม้ว่าจะมีจำนวนไม่น้อยที่ถูกเลี้ยงขึ้นตามบ้านเเบบสัตว์เลี้ยงตามปกติเเล้วก็ตาม พวกมันได้รับสมญาว่าสุนัขต้นไม้ เนื่องจากมักใช้วิธีไล่ตัวแร็กคูนให้ไปจนมุมต้นไม้

โดยที่
Black and Tan Coonhound นั้นเป็นสุนัขที่มีช่วงชีวิตระหว่าง 10 ถึง 12 ปี โดยพวกมันมีความสูงเฉลี่ยเเล้ว 58-69 เซนติเมตร เเละมีน้ำหนัก 25-32 กิโลกรัม สำหรับตัวเมีย เเละ 30-34 กิโลกรัมสำหรับตัวผู้ โดยที่พวกมันมี ใบหูยาวและห้อยลง หางตั้งขึ้นขณะตื่นตัว ลำตัวได้สัดส่วน ขนสีดำเรียบและเป็นมันเงา กล้ามเนื้อต้นขาแข็งแรง เล็บเท้าแข็งแรง นิ้วเท้าแข็งแรง เล็บเท้าสีดำ ขนสั้นและหนา ช่วงปากยาวรูปทรงสี่เหลี่ยม มีขนสีแทนขนาดรูปร่างคล้ายเม็ดฟักทองเหนือตา ผิวหนังตึงแต่ยืดหยุ่นได้ดีพอควร โดยที่มีขนสีดำและน้ำตาลแทน ส่วนทางด้านของลักษณะนิสัยนั้นก็เป็นสุนัขที่มีความร่าเริง เเละมีความมุ่งมั่นเป็นอย่างยิ่ง
แบล็กแอนด์แทน คูนฮาวนด์ นั้นได้รับความนิยมในการเลี้ยงเป็นอย่างมากในประเทศสหรัฐอเมริกา เเละอีกหลายประเทศ เเต่เป็นในลักษณะของวงเเคบๆ เท่านั้น ส่วนมนประเทศไทยนั้นต้องยอมรับเลยว่าไม่ได้มีความนิยมในการเลี้ยงพวกมันเลย เพราะไม่มีใครที่รู้จักสายพันธุ์นี้มากนัก อีกทั้งลักษณะท่าทางของพวกมันก็ไม่ได้มีอะไรโดดเด่นจนพอที่จะได้รับความนิยมได้