เรียกได้ว่าเป็นอีกหนึ่งเรื่องราวที่ชาวเน็ตนั้นให้ความสนใจเป็นอย่างมากเมื่อไม่นานมานี้ผู้ใช้เฟสบุ๊กท่านหนึ่งได้เผยเรื่องราวของสุนัขตัวหนึ่ง น้องเป็นสุนัขของเจ้าของไร่ข้างๆ แต่ด้วยนิสัยของน้องเป็นสุนัขที่ไม่ชอบเห่า ไม่เห่าใครเลย….จนเจ้าของเขาไม่ชอบ เลี้ยงไปแบบตามยถากรรม จนกระทั่งผู้โพสต์เกิดความสงสารและหาทางทำอะไรสักอย่างโดยเจ้าของโพสต์ได้เล่าว่า จากคำบอกเล่า…มีน้องหมาที่อยู่บนดอยตรงไร่ข้างๆ เจ้าของเค้าไม่ค่อยชอบน้องสักเท่าไหร่ เพราะน้องไม่ค่อยเห่า แต่ก็ไม่ถึงกับเกลียดหรอกนะครับ จึงปล่อยน้องไว้ตามยถากรรมแต่ก็มีน้ำมีข้าวให้กิน พอดีที่ไร่อยู่ข้างๆติดกันเห็นหมาตัวนี้



มาแวะเวียนบ่อยๆก็เล่นลูบหัวให้อาหารน้องและพูดคุยกับน้อง และต่อมาไม่นานนักน้องก็มาวิ่งเล่นมานอนและมาเฝ้าอยู่เป็นประจำ เวลาคนไม่ได้อยู่บนดอยต้องลงมาพื้นราบ ก็อดห่วงน้องไม่ได้เพราะข้างบนไม่มีใครอยู่ ได้แต่เทข้าวเทน้ำไว้ให้ จะเอาลงมาที่หมู่บ้าน น้องก็ขึ้นรถมอเตอร์ไซค์ไม่เป็น คอยแต่จะดื้นและกระโดดตัวลงมาเวลาขี่มอเตอร์ไซค์ออกมาน้องก็จะวิ่งตาม จนเป็นที่น่าสงสารต้องขับกลับไปและหาโอกาสหนีลงมาทุกครั้ง ซึ่งก็ทำให้คนข้างล่างมาเล่าให้ฟังด้วยความไม่สบายใจ และต้องรีบกลับขึ้นไป เป็นที่น่าเป็นห่วงทั้งคนทั้งหมาจากคนทางบ้านยิ่งนัก

เรียกได้ว่าเป็นอีกหนึ่งเรื่องราวที่น่าเห็นใจเป็นอย่างมากเมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คท่านหนึ่งได้โพสต์บอกเล่าเรื่องราวของเจ้าตูบแม่ลูกอ่อนตัวนี้หลังจากที่เขานั้นได้พบน้องอยู่ในระหว่างทางที่เขาจะต้องำแทำงานในเวลา 8.00น. ซึ่งน้องได้กำลังเดินหาอาหารด้วยสภาพร่างกายที่หิวโหยบนถนนสายบายพาสหลังโรงงานห้องเย็นควนปริง จังหวัดตรัง ซึ่งแม่ตูบนั้นก็ได้เดินตามหาอาหารให้กับลูกน้อยที่กำลังหิว ซึ่งในบริเวณถนนดังกล่าวนั้นก็มีรถสัญจรไปมาเป็นอย่างมาก เขาจึงได้จอดรถและนำอาหารเม็ดที่ติดมาด้วยในรถลงไปให้กับแม่หมา



โดยเขาได้เล่าอีกว่าเป็นภาพที่น่าจดจำมากๆ เพราะเมื่อเขาได้เอาอาหารไปให้กับแม่หมาแล้วเจ้าตูบตัวน้อยก็ดูดนมแม่อย่างไม่ห่าง และที่น่าจดจำมากกว่านั้นคือสภาพของเจ้าสุนัขตัวน้อยไม่ได้ผอมลงเลยมีแต่เพียงผู้เป็นแม่เท่านั้นที่ผอมแห้งไร้แม้เรียวแรงจะยืน
เพราะด้วยหัวอกแม่ก็คงจะหาอาหารและให้ลูกได้กินอิ่มตลอด แม้ว่าตัวจะอดก็คงจะไม่เป็นอะไรแต่ก็ขอเพียงแค่ให้ลูกได้กินอิ่มนอนหลับเพียงเท่านั้น ซึ่งหลังจากเรื่องราวนี้ได้ถูกเผยแพร่ออกไปยังกลุ่ม ชมรมคนเลี้ยงหมาแมวจังหวัดตรัง ก็ได้มีผู้คนใจดีรับอาสารับน้องไปเลี้ยงแล้วแต่ทว่าก็น่าเสียใจที่แม่ลูกไม่ได้อยู่ด้วยกันเพราะด้วยคนที่รับเลี้ยงไม่สามารถที่จะดูแลได้ทั้งคู่ แต่ทั้งนี้พวกน้องๆก็จะได้อยู่กับแบบไม่ต้องอดอีกต่อไป

เรียกได้ว่าเป็นอีกหนึ่งเรื่องราวที่น่าเห็นใจเป็นอย่างมากเมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คท่านหนึ่งได้โพสต์บอกเล่าเรื่องราวของเจ้าตูบแม่ลูกอ่อนตัวนี้หลังจากที่เขานั้นได้พบน้องอยู่ในระหว่างทางที่เขาจะต้องำแทำงานในเวลา 8.00น. ซึ่งน้องได้กำลังเดินหาอาหารด้วยสภาพร่างกายที่หิวโหยบนถนนสายบายพาสหลังโรงงานห้องเย็นควนปริง จังหวัดตรัง ซึ่งแม่ตูบนั้นก็ได้เดินตามหาอาหารให้กับลูกน้อยที่กำลังหิว ซึ่งในบริเวณถนนดังกล่าวนั้นก็มีรถสัญจรไปมาเป็นอย่างมาก เขาจึงได้จอดรถและนำอาหารเม็ดที่ติดมาด้วยในรถลงไปให้กับแม่หมา



โดยเขาได้เล่าอีกว่าเป็นภาพที่น่าจดจำมากๆ เพราะเมื่อเขาได้เอาอาหารไปให้กับแม่หมาแล้วเจ้าตูบตัวน้อยก็ดูดนมแม่อย่างไม่ห่าง และที่น่าจดจำมากกว่านั้นคือสภาพของเจ้าสุนัขตัวน้อยไม่ได้ผอมลงเลยมีแต่เพียงผู้เป็นแม่เท่านั้นที่ผอมแห้งไร้แม้เรียวแรงจะยืน
เพราะด้วยหัวอกแม่ก็คงจะหาอาหารและให้ลูกได้กินอิ่มตลอด แม้ว่าตัวจะอดก็คงจะไม่เป็นอะไรแต่ก็ขอเพียงแค่ให้ลูกได้กินอิ่มนอนหลับเพียงเท่านั้น ซึ่งหลังจากเรื่องราวนี้ได้ถูกเผยแพร่ออกไปยังกลุ่ม ชมรมคนเลี้ยงหมาแมวจังหวัดตรัง ก็ได้มีผู้คนใจดีรับอาสารับน้องไปเลี้ยงแล้วแต่ทว่าก็น่าเสียใจที่แม่ลูกไม่ได้อยู่ด้วยกันเพราะด้วยคนที่รับเลี้ยงไม่สามารถที่จะดูแลได้ทั้งคู่ แต่ทั้งนี้พวกน้องๆก็จะได้อยู่กับแบบไม่ต้องอดอีกต่อไป

ด้วยสิ่งมีชีวิตที่เห็นแก่ตัวที่สุดในโลกนั้นก็คือมนุษย์ ด้วยมนุษย์เรานี้เป็นสิ่งที่เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนมากที่สุดและมนุษย์เรายังมีความชอบและรักในความสบายมากกว่าสิ่งมีชีวิตไหนๆบนโลกใบนี้ ซึ่งเช่นเดียวกันกับความรับผิดชอบเพราะมนุษย์เรามักจะทำตามสิ่งที่ใจตัวเองต้องการเพื่อที่จะสนองตัณหาของตัวเอง



แต่ทว่าเมื่อยามที่ไม่รักไม่ชอบหรือไม่อยากได้แล้วก็จะไร้แม้แต่ความรับผิดชอบหรือความปราณี เช่นเดียวกับเรื่องราวนี้หลังผู้ใช้เฟสท่านหนึ่งได้โพสต์บอกเล่าเรื่องราวของเจ้าตูบตัวนี้ หลังจากที่เขานั้นได้พบน้องถูกเจ้าของแท้ๆจองจำไม่ให้ไปไหน


 
โดยตกอยู่ในสภาพที่ผอมโซซึ่งในตอนแรกนั้นเขาก็คิดว่าน้องคงจะเป็นโรคจึงผอมแห้งไม่มีเรี่ยวแรง แต่ที่ไหนได้น้องกลับถูกจองจำไม่ให้แม้ข้าวหรือน้ำสักหยดตกถึงท้อง เขาจึงได้ลองเอาข้าวต้มมัดให้น้องกิน น้องก็กินใหญ่เลยด้วยสภาพที่หิวโซโดยเขายังได้บอกอีกด้วยว่าเมื่อเขาเห็นว่าน้องกินได้แบบนั้นเขาจึงเอาของกินที่มีทั้งหมดลงไปให้น้องกิน แต่ทว่าสิ่งที่ทำให้สงสารที่สุดก็คือทางผู้เป็นเจ้าของน้องได้เอาผ้าคลุมน้องเอาไว้เพื่อที่จะไม่ให้คนอื่นเห็น ซึ่งทั้งนี้ทางผู้โพสต์ยังได้เล่าเพิ่มเติมอีกด้วยว่าแม้แต่คนข้างบ้านก็ได้บอกว่าเห็นน้องร้องแต่ก็ไม่รู้ว่าน้องเป็นอะไร



เพราะทางผู้เป็นเจ้าของนั้นเอาผ้าคลุมปิดน้องเอาไว้ ซึ่งก็ได้มาเห็นเข้าพร้อมกับทางผู้โพสต์รายนี้ด้วยเรื่องได้เกิดขึ้นเพราะทางผู้โพสต์นั้นเข้าไปติดตั้งอินเตอร์เน็ตจึงได้เห็นและพบน้องเข้ามิเช่นนั้นน้องก็คงจะต้องอยู่แต่ในกรงและปล่อยให้อดจนสิ้นลมไป ซึ่งทางผู้โพสต์ก็ได้ทำเรื่องไปถึงมูลนิธิที่พอจะสามารถช่วยเหลือน้องได้โดยแจ้งให้กับทางเพจเข้าช่วยเหลือในเวลาต่อมา

ด้วยสิ่งมีชีวิตที่เห็นแก่ตัวที่สุดในโลกนั้นก็คือมนุษย์ ด้วยมนุษย์เรานี้เป็นสิ่งที่เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนมากที่สุดและมนุษย์เรายังมีความชอบและรักในความสบายมากกว่าสิ่งมีชีวิตไหนๆบนโลกใบนี้ ซึ่งเช่นเดียวกันกับความรับผิดชอบเพราะมนุษย์เรามักจะทำตามสิ่งที่ใจตัวเองต้องการเพื่อที่จะสนองตัณหาของตัวเอง



แต่ทว่าเมื่อยามที่ไม่รักไม่ชอบหรือไม่อยากได้แล้วก็จะไร้แม้แต่ความรับผิดชอบหรือความปราณี เช่นเดียวกับเรื่องราวนี้หลังผู้ใช้เฟสท่านหนึ่งได้โพสต์บอกเล่าเรื่องราวของเจ้าตูบตัวนี้ หลังจากที่เขานั้นได้พบน้องถูกเจ้าของแท้ๆจองจำไม่ให้ไปไหน


 
โดยตกอยู่ในสภาพที่ผอมโซซึ่งในตอนแรกนั้นเขาก็คิดว่าน้องคงจะเป็นโรคจึงผอมแห้งไม่มีเรี่ยวแรง แต่ที่ไหนได้น้องกลับถูกจองจำไม่ให้แม้ข้าวหรือน้ำสักหยดตกถึงท้อง เขาจึงได้ลองเอาข้าวต้มมัดให้น้องกิน น้องก็กินใหญ่เลยด้วยสภาพที่หิวโซโดยเขายังได้บอกอีกด้วยว่าเมื่อเขาเห็นว่าน้องกินได้แบบนั้นเขาจึงเอาของกินที่มีทั้งหมดลงไปให้น้องกิน แต่ทว่าสิ่งที่ทำให้สงสารที่สุดก็คือทางผู้เป็นเจ้าของน้องได้เอาผ้าคลุมน้องเอาไว้เพื่อที่จะไม่ให้คนอื่นเห็น ซึ่งทั้งนี้ทางผู้โพสต์ยังได้เล่าเพิ่มเติมอีกด้วยว่าแม้แต่คนข้างบ้านก็ได้บอกว่าเห็นน้องร้องแต่ก็ไม่รู้ว่าน้องเป็นอะไร



เพราะทางผู้เป็นเจ้าของนั้นเอาผ้าคลุมปิดน้องเอาไว้ ซึ่งก็ได้มาเห็นเข้าพร้อมกับทางผู้โพสต์รายนี้ด้วยเรื่องได้เกิดขึ้นเพราะทางผู้โพสต์นั้นเข้าไปติดตั้งอินเตอร์เน็ตจึงได้เห็นและพบน้องเข้ามิเช่นนั้นน้องก็คงจะต้องอยู่แต่ในกรงและปล่อยให้อดจนสิ้นลมไป ซึ่งทางผู้โพสต์ก็ได้ทำเรื่องไปถึงมูลนิธิที่พอจะสามารถช่วยเหลือน้องได้โดยแจ้งให้กับทางเพจเข้าช่วยเหลือในเวลาต่อมา

เรียกได้ว่าเป็นอีกหนึ่้งเรื่องราวที่ชาวเน็ตนั้นให้ความสนใจเป็นอย่างมากเมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า Acqua Insomniac ได้โพสต์เรื่องราวของน้องหลังได้พบชีวิตจบเห็นถูกเขาฟัดมานอนไร้เรี่ยวแรงจะคลานหนี จากก่อนมีบ้านเคยมาอยู่ดีกินดีไม่พอมีจำเดินเร่ทนทุกข์วัน ช้ำไม่พอมาเจ็บหนักด้วยแย่แล้วยังไม่แคล้วต้องเดินหาอาหารด้วยไม่เคยทำ



โดยเจ้าของโพสต์ได้ระบุข้อความเอาไว้ว่า...#น้องถึงหมอแล้ว 14 อาทิตย์ กุมภาพันธ์#รอระดุมทุนนะคะ เมตตาน้องด้วยคะ 🙏 ประวัติสั้นๆคือน้องโดนทิ้งเมื่อเจ้าของย้ายบ้านคะมีใครพอจะช่วยน้องแมวได้มั่ง ป่วยแล้วยังโดนหมากัดอีก พิกัด แม่น้ำซอยห้า แถวหน้าโรงเรียนเด็กเล็กสู่ฝัน เราไม่ได้อยู่เกาะ แต่มีคนส่งมาให้ดู เราก็ไม่รู้จะทำยังไง เบื้องต้นอาจจะนำส่งมูลนิธิ หรือใครพอมีทางอื่นช่วย มีพี่ที่สุราษฎร์จะช่วย# บ้านแมวแสงอรุณ #แต่ก็ไม่รู้ใครจะพามา #@ Apinya Chotipunvitayakul
 

เรียกได้ว่าเป็นอีกหนึ่้งเรื่องราวที่ชาวเน็ตนั้นให้ความสนใจเป็นอย่างมากเมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า Acqua Insomniac ได้โพสต์เรื่องราวของน้องหลังได้พบชีวิตจบเห็นถูกเขาฟัดมานอนไร้เรี่ยวแรงจะคลานหนี จากก่อนมีบ้านเคยมาอยู่ดีกินดีไม่พอมีจำเดินเร่ทนทุกข์วัน ช้ำไม่พอมาเจ็บหนักด้วยแย่แล้วยังไม่แคล้วต้องเดินหาอาหารด้วยไม่เคยทำ



โดยเจ้าของโพสต์ได้ระบุข้อความเอาไว้ว่า...#น้องถึงหมอแล้ว 14 อาทิตย์ กุมภาพันธ์#รอระดุมทุนนะคะ เมตตาน้องด้วยคะ 🙏 ประวัติสั้นๆคือน้องโดนทิ้งเมื่อเจ้าของย้ายบ้านคะมีใครพอจะช่วยน้องแมวได้มั่ง ป่วยแล้วยังโดนหมากัดอีก พิกัด แม่น้ำซอยห้า แถวหน้าโรงเรียนเด็กเล็กสู่ฝัน เราไม่ได้อยู่เกาะ แต่มีคนส่งมาให้ดู เราก็ไม่รู้จะทำยังไง เบื้องต้นอาจจะนำส่งมูลนิธิ หรือใครพอมีทางอื่นช่วย มีพี่ที่สุราษฎร์จะช่วย# บ้านแมวแสงอรุณ #แต่ก็ไม่รู้ใครจะพามา #@ Apinya Chotipunvitayakul