สุนัขสายพันธุ์ โทสะอินุ (Tosa Inu) สุนัขใช้งานอีกหนึ่งสายพันธุ์ที่ได้รับการยอมรับกันเป็นอย่างมากเเละมีชื่อเสียงพอสมควรในเอเชียก็คงหนีไม่พ้นสุนัขสายพันธุ์อย่าง
โทสะอินุ ที่มีลักษณะท่าทางที่โดดเด่น สง่างาม เเละเเฝงไว้ด้วยน่ารักเเละเป็นที่ชื่นชอบของผู้ที่ได้มาพบเห็นเป็นอย่างยิ่ง เเละยังคงได้รับทั้งความสนใจเเละความนิยมในการเลี้ยงอย่างมากเลยทีเดียวในปัจจุบัน
Tosa Inu นั้นนับว่าเป็นอีกหนึ่งในสุนัขสายพันธุ์ที่มีความเเข็งเเกร่งเป็นอย่างมาก เเละมีความเป็นนักสู้อยู่ทุกอณูเลยทีเดียว อีกทั้งมันยังเป็นสุนัขที่มีชื่อเสียงมาตั้งเเต่อดีตเเล้วอีกด้วย ถึงเเม้ว่าพวกมันจะมีนิสัยที่ดุดันเเละก้าวร้าวจนในหลายประเทศต้องออกกฎหมายห้ามเลี้ยงสุนัข
โทสะอินุกันก็ตาม เเต่มันก็ยังคงได้รับความสนใจในการเลี้ยงอยู่จนถึงทุกวันนี้
ตามประวัติเเล้วกล่าวกันว่า สุนัขสายพันธุ์อย่าง
โทสะอินุ นั้นมีจุดกำเนิดเมื่อช่วงศตวรรษที่ 16 ในดินเเดนที่เป็นแคว้นโทสะ หรือในปัจจุบันนั้นเป็นที่ตั้งของจังหวัดโคจิ ประเทศญี่ปุ่น โดยพวกมันได้รับการพัฒนาสายพันธุ์ให้เป็นสุนัขนักสู้ โดยว่ากันว่ามีพื้นฐานมาจากการผสมพันธุ์ระหว่างนัขชิโกกุอินุกับสุนัขสายพันธุ์อิงลิช มาสทิฟฟ์ เกรทเดน เยอรมันพอยน์-เตอร์ ทำให้พวกมันนั้นมีนิสัยที่ดุร้ายในช่วงเเรกๆ เเละนำมาใช้สำหรับการต่อสู้เเละเป็นสุนัขอารักขา เเละมีบันทึกเอาไว้ว่าพวกมันถูกนำเข้าใช้ในการสงครามระหว่างเเคว้นหลายต่อหลายครั้งอีกด้วย เเต่เมื่อเข้าสู่สมัยเอโดะเเล้วพวกมันกลายเป็นสุนัขอารักขาเเละลดความดุร้ายลงมาบ้าง เเต่ในปัจจุบันก็ยังมีกฎข้อบังคับในการเลี้ยงสุนัขสายพันธุ์นี้อยู่
ลักษณะของสุนัขสายพันธุ์
Tosa Inu โดยมีอายุขัยระหว่าง 12–15 ปี มีน้ำหนักเฉลี่ยทั้งตัวผู้เเละตัวเมียที่ 90-100 กิโลกรัม ส่วนความสูงเฉลี่ยนั้นอยู่ที่ 55-65 เซนติเมตร โดยมีหัวซึ่งมีขนาดใหญ่ ส่วนใบหน้านั้นย่น มีใบหูตก ส่วนขนสั้นและหางยาว โดยที่มีของขนนั้นจะมีทั้งสีแดง, สีแอพพริคอต, สีดำ ส่วนทางด้านของลักษณะนิสัยนั้นมีความดุร้ายอยู่ ถึงเเม้จะเชื่อฟังคำสั่งเเต่ก็ไม่ค่อยชื่นชอบการพบปะผู้คนมากนัก ทำให้พวกมันถูกจำกัดในการเลี้ยงเอาไว้อีกด้วย
ความนิยมในการเลี้ยงสุนัขสายพันธุ์
โทสะอินุ นั้นมีอยู่อย่างมากในจังหวัดโคจิ ประเทศญี่ปุ่น โดยมีความนิยมถึงขนาดมีการจัดสร้างเป็นพิพิธภัณฑ์สุนัข
โทสะอินุ กันเลยทีเดียว ส่วนในบริเวณอื่นๆ ของญี่ปุ่นนั้นก็พอมีเลี้ยงกันบ้างเเต่เป็นในวงจำกัดเท่านั้น ส่วนในต่างประเทศเเล้วมีข้อห้ามมากมายเลยทำให้ไม่เป็นที่นิยมในการเลี้ยงกันมากมายเท่าใดนัก ส่วนในประเทศไทยนั้นพวกมันไม่ค่อยเป็นที่รู้จักอะไรมากมายนัก เเละไม่ได้รับความนิยมในการเลี้ยงเเต่อย่างใด
