ย้อนกลับไปเมื่อ 7 ปีที่แล้วที่ประเทศญี่ปุ่น คุณแม่คนนึงกำลังพาหนูน้อไปเรียนพิเศษ ปรากฎว่าระหว่างทางพายุไต้ฝุ่นเข้าพอดี ฝนตกหนักมาก

ระหว่างที่คุณแม่กำลังใช้โทรศัพท์มือถือถ่ายภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ลูกชายก็พูดเสียงดังว่า "แม่ครับ ๆ มีดูตรงนั้นสิ มีลูกแมวอยู่ตรงนั้น"
คุณแม่เห็นลูกแมวกำลังยืนตัวสั่นใกล้ ๆ เท้าลูกชาย เธอพยายามมองหาว่าลูกแมวเดินมาจากทิศทางไหน มีแม่แมวอยู่ตรงนั้นรึเปล่า แต่มองเท่าไรก้ไม่เจอแม่แมวเลย

 คุณแม่นึกได้ว่าพยากรณ์อากาศแจ้งไว้ว่าวันนี้พายุจะรุนแรงมากจึงรีบชวนลูกชายกลับบ้าน แต่ลูกชายบอกกับแม่ว่าถ้าปล่อยลูกแมวเอาไว้มันต้องตายแน่ ๆ หนูน้อยก็เลยขอแม่พาลูกแมวกลับบ้านไปด้วย ... สุดท้ายคุณแม่ก็ใจอ่อน ยอมให้ลูกชายพาเจ้าตัวจิ๋วกลับไปดูแล

 พอกลับมาถึงบ้าน จับลูกแมวเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้ความอบอุ่น หนูน้อยก็ตั้งชื่อให้ลูกแมวว่า "พีจัง"

 ตอนแรกพีจังก็ดูสับสน ดูงงกับบ้านใหม่ แต่ในไม่มีวันต่อมามันก็ปรับตัวได้ พีจังใช้กระบะทรายเป็น และตอนกินอาหารก็ค่อย ๆ กินอย่างสุภาพ เวลาที่หนูน้อยทำการบ้านพีจังก็จะชอบมานอนใกล้ ๆ คอยชวนเล่น แต่ถึงพีจังจะซนแค่ไหนแต่ก้ไม่เคยกัดหรือทำลายข้าวของในบ้านเลยแม้แต่ชิ้นเดียว ... ทุกคนในบ้านชื่นชมพีจังมาก ๆ ว่าเป็นน้องแมวนิสัยดี

 แต่สิ่งที่ทำให้ทุกคนต้องเซอร์ไพรซ์ก็คือ พีจัง ตัวโตขึ้นเร็วมากเมื่อเทียบกับแมวทั่วไป จนพีจังโตขึ้นเรื่อย ๆ ทุกคนจึงรู้ว่าจริง ๆ แล้วน้องเป็นแมวพันธุ์ เมนคูน นั่นเองค่ะ (พีจังคงจะหลงทางจากบ้านเก่ามาแล้วหาทางกลับเองไม่ถูกเพราะยังเป็นลูกแมวอยู่ ยิ่งเจอพายุฝนด้วยก็คงจะหาทางกลับบ้านไม่ได้ โชคดีจังเลยนะคะที่ได้มาเจอคุณแม่กับหนูน้อย)

 ความน่าเอ็นดูก็คือ ทุกครั้งที่มีแขกมาที่บ้าน คุณแม่จะแนะนำว่าบ้านนี้มีลูกชายสองคน คนหนึ่งไปเรียนหนังสือ ส่วนอีกคนก็นอนตัวฟูอยู่ที่โซฟานั่นเอง 5555555